Z ujawnionych wyników finansowych Spotify wynika, że szwedzkie przedsiębiorstwo odnotowało w 2016 roku stratę w wysokości 390 milionów dolarów. Jednocześnie liczba użytkowników osiągnęła właśnie rekordowe 140 milionów, a artyści, którzy unikali serwisów streamingowych, sami wracają na platformę. Czy źródłem paradoksów związanych ze Spotify jest niedoskonały model biznesowy, czy też serwis postanowił wcielić się w rolę wolontariusza i wybawcy przemysłu muzycznego?
W XX wieku firmom z listy Fortune500 uzyskanie kapitalizacji rynkowej na poziomie jednego miliarda dolarów zajmowało średnio ponad 20 lat. Tymczasem Uber, Snapchat czy Oculus Rift – dokonały tego w zaledwie 2-3 lata. Tak ogromna różnica jest wynikiem powstania tzw. efektu sieciowego, który umożliwił błyskawiczny rozwój nowych modeli biznesowych. Nietrudno jest pokusić się o stwierdzenie, iż efekt ten tworzy nową przyszłość biznesu.
W kwietniu wszyscy użytkownicy powinni Youtube’owi złożyć moc filmowych życzeń – jeden z najpopularniejszych serwisów w sieci obchodzi właśnie 12 urodziny. Niewiele ponad dekadę – tyle czasu potrzebował serwis, by z prostej strony z filmami, stać się konkurencją dla tradycyjnej telewizji i jednym z ulubionych kanałów promocji agencji reklamowych.
Serwis WPTech zapytał niedawno fanów na Facebooku, czy pamiętają jeszcze swoje numery Gadu-Gadu. Odzew zaskoczył nawet samych administratorów serwisu – post zebrał ponad 100 komentarzy, w których użytkownicy bez większych problemów przytaczali schemat cyferek, który jeszcze kilka lat temu pozwalał im toczyć internetowe dysputy. Dlaczego tak się dzieje?
Wydaje się, że powiedzenie „nie ma nic za darmo” przestaje mieć swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości XXI wieku. Wystarczy wejść na dowolny portal, by założyć darmowe konto pocztowe, obejrzeć darmowe filmy, skorzystać z darmowych programów. Czy naprawdę nic nie stoi na przeszkodzie, by posiąść wirtualne dobra, nie wydając na nie ani złotówki? A może zmieniła się tylko waluta?