Mity związane z technologią polegają zazwyczaj na wyolbrzymianiu jej możliwości. Tak właśnie działa mit big data: przeceniamy obiektywizm analizy, przeszacowujemy szanse i ignorujemy alternatywne rozwiązania.
Rok 2019 za pasem. Marketerzy zachodzą więc w głowę, co czeka ich w nadchodzących 12 miesiącach i zastanawiają się, jak odpowiedzieć na błyskawicznie zmieniające się trendy. Postanowiliśmy więc wyjść naprzeciw potrzebom i zasięgnąć wiedzy w najstarszej i prawdopodobnie największej organizacji zrzeszającej marketerów na świecie – The Chartered Institute of Marketing (CIM). O przewidywania na przyszły rok zapytaliśmy tych ekspertów CIM, którzy na co dzień szkolą marketerów w Polsce.
Marketing Intelligence to system zarządzania wiedzą marketingową. Ale buduje się go nie z wykorzystaniem danych, ale ludźmi.
Jak w pędzie codziennej pracy sprostać zadaniu, które powinno być zrobione z jednej strony dogłębnie, a z drugiej strony szybko i sprawnie? Są na to dwa sposoby: nadanie audytowi struktury i gromadzenie danych w sposób ciągły.
Oczekiwania klientów nieustannie rosną, a firmom coraz trudniej jest im sprostać – to dwa fakty, które potwierdzają badania. Wydawać by się mogło, że w dobie coraz większych możliwości technologicznych, firmy będą doskonalić się w obszarze CX, tymczasem – mimo wysiłków – wyniki satysfakcji zamiast rosnąć, spadają. Trend ten zaobserwowano już zarówno w USA, jak i na Wyspach Brytyjskich. Dlaczego tak się dzieje?
Posiadanie i kupowanie nie jest już wcale najlepszym sposobem demonstrowania swojego statusu. O naszej pozycji społecznej coraz częściej świadczy to, co samodzielnie potrafimy stworzyć. Tak zwana kultura DIY, czyli po polsku „zrób to sam” zyskuje na popularności z każdym kolejnym rokiem.
Richard H. Thaler to kolejny noblista w dziedzinie ekonomii, specjalizujący się w ekonomii behawioralnej. To nie pierwszy taki przypadek. Dokładnie cztery dekady temu ekonomicznego Nobla za koncepcję „ograniczonej racjonalności” dostał Herbert Simon. Jednak najgłośniejszym wydarzeniem było przyznanie tej nagrody w 2002 roku nie ekonomiście, a psychologowi, Danielowi Kahnemanowi – autorowi przełomowej książki „Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym”. Był to bardzo wyraźny znak, że ekonomia powinna garściami czerpać z osiągnięć nauk takich jak psychologia i socjologia. Ubiegłoroczny Nobel dla Thalera tylko to potwierdził.
Kilka lat temu Harvard Business Review wieszczył, że tzw. data scientist będzie najseksowniejszym zawodem XXI wieku. Polskie tłumaczenie tej nazwy – analityk danych – ani nie brzmi podniecająco, ani nie oddaje znaczenia tej profesji, której istota opiera się na unikalnym połączeniu kompetencji: z jednej strony umiejętności analizy ogromnych zbiorów danych, z drugiej strony zdolności spojrzenia na dane przez pryzmat człowieka i jego potrzeb.