
Zapraszamy do nowej odsłony questus marketing insights. W tym miesiącu przedstawiamy Wam teksty autorstwa: American Marketing Association, INSEAD, University of California. Przyjemnej lektury!
Want a 50% Lift in Brand Metrics? Optimize Campaigns by Pairing Traditional and Digital Media EffectivelyJ. Bell, F. Thomaz, A. T. Stephen
American Marketing Association / Journal of Marketing
Rozwój kanałów cyfrowych sprawia, że zastępują one zwykle media tradycyjne. Niemniej badania Journal of Marketing wskazują na wyższą skuteczność zintegrowanych strategii medialnych, które wykorzystują korzyści synergicznego połączenia tradycyjnych i cyfrowych kanałów.
Analiza 1 083 globalnych kampanii badaczy dowodzi, że nie istnieje uniwersalny „najlepszy” miks mediów – skuteczność zależy od celów kampanii, takich jak budowanie świadomości, zwiększanie zaangażowania czy konwersji. Przykładowo, duet TV–YouTube skutecznie zwiększa rozpoznawalność marki, podczas gdy kampanie lokalne są efektywne wzmacniane przez połączenie Facebooka z promocjami w sklepach stacjonarnych.
Badanie ujawnia również, że wiele kampanii nie wykorzystuje pełnego potencjału integracji mediów, a proste zmiany w planowaniu mogą przynieść ponad 50% wzrost kluczowych wskaźników marki, takich jak świadomość czy rozważanie zakupu. Autorzy identyfikują także archetypy synergii między kanałami: tradycyjne media budują zaufanie i znajomość marki, natomiast cyfrowe umożliwiają precyzyjne targetowanie i interaktywność.
Przykład Walmartu, którego dział reklamowy (Walmart Connect) odnotował 28% roczny wzrost przychodów, potwierdza skuteczność podejścia opartego na spójnych, wielokanałowych punktach styku z konsumentem. Artykuł konkluduje, że zintegrowane strategie medialne są dziś niezbędne, by osiągnąć trwałą przewagę w marketingu.
Seven Myths about AI and Productivity: What the Evidence Really Says
Gruda, B. Aeon
University of California, California Management Review

Mimo globalnego entuzjazmu, badania nie wykazują bezpośredniego związku między adopcją AI a wzrostem produktywności w skali makro – kwestionując powszechnie panujące mity:
- Wyniki 37 badań pokazują, że choć programiści dzięki AI szybciej generują kod, spadek jego jakości i konieczność poprawek niwelują zyski
- W innych badaniach AI zwiększyła wydajność o 35% jedynie wśród najsłabszych pracowników, bez efektu dla ekspertów
- Analiza 106 eksperymentów ujawnia, że zespoły człowiek–AI często osiągają gorsze wyniki niż gdy ludzie pracują samodzielnie.
- Metaanalizy potwierdzają brak korelacji między adopcją AI a wzrostem PKB
- A inne badania wskazują, że AI może zwiększać stres i przeciążenie poznawcze
Wyniki te kwestionują powszechne mity:
- Mit uniwersalnej produktywności – AI nie zawsze zwiększa efektywność
- Mit doskonałej współpracy człowiek–AI – zespoły (człowiek-AI) często wypadają gorzej niż samodzielni eksperci
- Mit kreatywnej wyższości AI – choć AI zwiększa nowość pomysłów, ogranicza ich różnorodność, co zagraża innowacyjności
- Mit makroekonomicznego skoku produktywności – badania nie potwierdzają korelacji między adopcją AI a wzrostem PKB
- Mit bezpieczeństwa automatyzacji – zbyt duże zaufanie do AI zwiększa ryzyko błędów o 12%
- Mit redukcji stresu – jest wprost przeciwnie: AI może zamiast odciążać, generować przeciążenie poznawcze i niepewność pracy
- Mit automatycznej transformacji organizacyjnej – nic takie nie mam miejsca, a sukces wdrożeń AI wymaga audytu, selekcji zadań i adaptacyjnych struktur zarządzania
Sukces wykorzystania AI wdrożeń wymaga zarządzania heterogenicznością i równowagi między automatyzacją a kontrolą ludzką – tylko wtedy AI może realnie zwiększać wartość organizacyjną.
Rethinking Capitalism: The Power of Creative Destruction
Ph. Aghion, I. Laporte
INSEAD
https://knowledge.insead.edu/economics-finance/rethinking-capitalism-power-creative-destruction

Nagroda Nobla z ekonomii w 2025 roku została przyznana Joelowi Mokyrowi, Philippe’owi Aghionowi i Peterowi Howittowi za wyjaśnienie, jak innowacje i postęp technologiczny napędzają zrównoważony wzrost gospodarczy, ze szczególnym uwzględnieniem teorii „kreatywnej destrukcji”, gdzie nowe technologie zastępują stare, prowadząc do rozwoju, ale też wymuszając zmiany w gospodarce.
Kreatywna destrukcja to procesu, w którym nowe technologie i modele biznesowe wypierają stare, napędzając długoterminowy wzrost gospodarczy. Innowacje te zwiększają dobrobyt, o ile państwo i społeczeństwo obywatelskie pełnią funkcję regulatorów, zapewniając równowagę między konkurencją a ochroną praw własności.
Historyczne przykłady, jak przyspieszenie wzrostu po 1820 r. w Europie, dowodzą, że rozwój wymaga transferu wiedzy, wsparcia innowacyjnych firm i otwartości na konkurencję. Dane empiryczne przeczą lękom przed automatyzacją – 1% wzrostu robotyzacji zwiększa zatrudnienie o 0,4% w ciągu 10 lat. Autorzy odrzucają populistyczne rozwiązania, takie jak opodatkowanie robotów czy rezygnacja z wzrostu, postulując zamiast tego wspieranie zielonych innowacji.





Newsletter


